O-o. Voor specialty coffee people is de bekentenis dat je graag ‘gewone’ koffie drinkt als je lievelingsoptie filterkoffie niet voorhanden is, natuurlijk vloeken in de koffiekerk. Dat je i.p.v. aan hoogstandjes van espresso, ristretto, flat white, cortado of nitrokoffie de voorkeur geeft aan ‘gewoon’. Maar wat bestel je eigenlijk als je gewone koffie wilt? Een long black – de dark horse in koffie.
Long black; © Marjan Ippel
En wat is een long black? Géén americano, ook al wordt dat vaak gedacht.
Want bij een americano gaat – in navolging van de tijdens WOII in Italië gelegerde Amerikaanse soldaten – heet water bovenop de espresso. Gevolg: de bitters uit de bovenste laag van de espresso verspreiden zich door de hele koffie.
Ook geen lungo, ook wel ‘doorlopertje’ geheten. Want dan laat de barista het water iets langer door de gemalen koffiebonen lopen. Na de mooie koffiesmaken komen er dan enkel nog extra bitters in het kopje terecht. Bovendien ziet het eruit als je badkuip na een modderbad.
Een long black is de in koffieland Australië of Nieuw-Zeeland ontstane variant waarbij eerst warm water in het kopje gaat en daarbovenop een espressoshot (of twee). Zo komen de mooie koffiesmaken optimaal in het kopje, worden de bitters in toom gehouden en drink je een lekkere ‘gewone’ koffie.
Je kunt dit thuis makkelijk uitproberen met je espressomachine.
Want bestel je hem in de koffiehoreca, heb je wel eerst wat aan de barista uit te leggen.
© Tekst: Marjan Ippel, Talkin’ Food® 2017
Meer foodlingo hier