Fast food, pardon fast casual, is al een paar jaar de snelst groeiende tak binnen de horeca. Van fullblooded vlees tot hardcore vegan, en alles daar tussenin. Logisch dat er in zo’n uitdijende categorie subcategorieën ontstaan. Zoals fine casual – het smaakniveau van fine dining in een fast-foodervaring.
Fine casual zou dan een iets upmarket versie van fast casual zijn. Fast casual ontstond uit de behoefte niet meer avondvullend uit eten te gaan en ook niet voor bizarre prijzen in chique eetpaleizen met buigende obers. Veel fine dining chefs openden in de voorbije crisistijd een fast casual zaak on the side. Omdat de budgetten van eters naar beneden gingen, om even onder het fine dining juk uit te komen, en omdat het gewoon goede business was en is. Van Sergio Herman met zijn fritesatelier tot Ron Blaauw met zijn inmiddels gesloten haute-dogzaak The Fat Dog.
betere wijnen
Inmiddels is fast casual de belangrijkste horeca-richting geworden. En komt er een groep eters op die weliswaar niet terug wil naar avondvullend eten, maar wel betere wijnen wil drinken, toch bediening wel fijn vindt, maar dan heel persoonlijk en karaktervol en dus niet horeca-opleidingstijf, en daar ook best ietsje meer voor wil neertellen dan in de veredelde fast casual snackbar.
Betere bediening
Kortom, zo’n beetje zoals dé aanhanger van het fine casual-principe Danny Meyer het formuleert. In 2004 was hij oprichter van misschien wel de allereerste fast casual hamburgertent ooit, Shake Shack, en in 2017 van de fine casual pizzeria Martina, maar hij is ook eigenaar van fine dining zaken als Gramercy Tavern. Meyer zegt: ‘Fine casual brengt de sfeer en het smaakniveau van fine dining in een fastfoodervaring.’
Nederland
Sommigen vragen zich af of er wel echt een verschil bestaat tussen de twee. Of is het gewoon een nieuwe term, om je te onderscheiden van alle ketens die de term fast casual zo snel als ze konden overnamen en sindsdien in gijzeling houden? Zoals je nu ook wel ‘fast crafted’ hoort? Of ‘authentic fresh fast’, zoals de keuken van Bar Primi in Amsterdam zich noemt?
Toch zou je kunnen beweren dat fine casual meer nog dan fast casual een focus heeft op de visie en aanwezigheid van een chef (dus niet alleen in naam), op sfeer (dus geen keiharde bierbanken), op ambachtelijke bereiding ondanks de snelheid, en op aanwezigheid van bediening. Dit alles zonder de fastfoodprijzenrange helemaal uit het oog te verliezen. Best of both worlds, dus eigenlijk.
Fine casual vind je ook in Nederland. En daar hebben deze zaken verdacht vaak natuurwijnen en zelfs vins oranges op de kaart, gecombineerd met door goed opgeleide chefs bereid fastfood deluxe, geserveerd door prettig-informele maar niet te familiaire bediening. Zoals bijvoorbeeld eerdergenoemde Bar Primi in Amsterdam. En Taqueria Coba in Amsterdam-Noord.
Coba, Schaafstraat 4 Amsterdam.
Tekst & Beeld: © Marjan Ippel, Talkin’ Food® 2018.
Lees ook: Food, van gen Y tot Z.