‘Eggs bennie’, zoals het broodje liefkozend wordt genoemd, is een vanouds populair (brunch)gerechtje in kosmopoliete hotels. Maar is inmiddels ook te vinden op de trendy ontbijt-brunch-lunchkaart in minder formele tentjes. Idealiter twee geroosterde Engelse muffinhelften met op elk een plak gerookte bacon of ham, een gepocheerd ei en een klodder hollandaisesaus.
Eggs benedict, Conservatorium Hotel; © Marjan Ippel
De oorsprong van dit mooie gerechtje is – zoals gewoonlijk – onduidelijk, hoewel volgens de meeste verhalen in ieder geval Manhattan-based.
Eén van de verhalen is dat Mrs. LeGrand Benedict, vaste klant van Manhattan’s oudste nog bestaande restaurant Delmonico’s, op zekere dag ergens in de jaren 1860 de chef om bovengenoemd gerechtje zou hebben gevraagd, dat vervolgens haar naam kreeg. In een ander oorsprongsverhaal speelt het beroemde Waldorf Hotel – bakermat voor meer dan één klassier – anno 1894 de hoofdrol.
Hoe dan ook, in New York gaan de yuppen sinds hun ontstaan ergens in de eighties ‘s morgens tegen elven buiten de deur eggs benedict eten. En anders wel eggs florentine, waarin de ham is vervangen door spinazie.
Inmiddels sluiten ook andere bevolkingsgroepen zich bij deze (weekend)gewoonte aan.
© Marjan Ippel, Talkin’ Food® 2014
Meer foodlingo hier.