Nog even en we luiden weer een nieuw jaar in. 2017 belooft mede dankzij de Amerikaanse machtsverschuivingen een interessant maar ongewis jaar te worden. En dat zal ook zijn weerslag hebben op hoe, wat en waar wij eten. Maar eerst kijken we terug naar de foodtrends van het bijna voorbije 2016; het jaar van All-day Everything en De Nieuwe Elegantie.
2016 leek af en toe wel een rollercoaster. Engeland koos voor #Brexit, de VS kregen een nieuwe xenofobe president en McDonalds rolde z’n all-day breakfast wereldwijd uit.
• De VS kregen dan niet hun eerste vrouwelijke president, de vrouw werd in 2016 wél zichtbaarder in food. Van barista’s tot koffiebranders, cocktailshakers, chefs, bierbrouwers, limonademakers, jagers, slagers en kaasmakers.
• Met boeken als Zuur (winnaar Gouden Garde 2016) en events als De Zuursalon werd gefermenteerd voedsel mainstream en daarmee werd oud het Nieuwe Nieuw. Immers, inmaken, pekelen, fermenteren en alle andere conserveringsmethodes hebben één primair doel: voedsel langer houdbaar te maken en dus oud te kunnen laten worden.
• De pionier in vleesrestaurants, Fa. Speijkervet, sloot haar deuren. Net als Meat West eerder al deed. En varkenshemel Bar Spek ging pannenkoeken met hangop en blueberries serveren. Intussen openden diervrije zaken als Meatless. Kortom, het meat-centric denken van de voorgaande jaren wankelde.
• En dat niet alleen: ook de bijbehorende ruige werktuigen, interieurs en bediening begonnen voorzichtig in te schikken voor De Nieuwe Elegantie. Mét tafellinnen.
• Het vega-centric tijdperk kreeg momentum.
• Poké, de Hawaiiaanse rauwevissalade veroverde de wereld. Net als sushidonuts en sushiburgers.
• Na de eerdere anti-broodhype, maakte het broodje een magistrale come-back – nu als all-day gerecht. Na de Cuban en Reuben o.a. de arepa en Monte Christo. Ook verschenen er diverse kookboeken met (extreem) belegde broodjes.
• Aan historische achtergronden van wat we eten, was nog nooit zo’n behoefte als in 2016: het is het verlengde van weten waar je eten vandaan komt. Geografische afkomst alleen is niet meer genoeg, de historische oorsprong is wat we willen weten en eten.
• In dat verlengde openden diverse originele foodketens uit Azië hun deuren in het westen. Daarmee het weten waar iets vandaan komt nog letterlijker nemend. Enkel nog authentic originals i.p.v. goede copycats. Rechtstreeks ingevlogen uit de oorspronkelijke bakermat. Voorbeelden waren restaurantketens Ichiran en Hao Noodle & Tea by Madam Zhu’s Kitchen in NYC.
• All-day everything bestormde de foodwereld, van McDonalds tot Ikea. Met o.a. diverse kookboeken over all-day breakfast. Producten die tot nog toe strikt voor het ontbijt waren gereserveerd, gingen all-day door de mond. Zoals hartige granola, ontbijtgranen, porridge (pap), yoghurt, pannenkoeken en dim sum. En andersom: cocktails, burgers en steaks in de ochtend. En Tesco opende op een Londens metrostation als eerste een 24/7 winkel.
• Foodwaste, obesitas en andere wereldproblemen stonden hoog op de agenda van wetenschappers, producenten en app-ontwikkelaars: van de ‘too good to waste’-app, tot producenten die reststromen verwerken. Zoals Hartog’s en Oedipus deden met Brouwbrood.
Verder: Coca Cola zag de omzet dalen en zocht z’n heil in (koude) koffie. En insecten hebben het wéér niet gered. Behalve in hondenvoer.
© Marjan Ippel, Talkin’ Food® 2016 | Beeld uit: Extreem Beleggen van Schippers, Wijers & Henderson, uitg. Snor.
Lees ook: All-day Everything: Foodtrends 2016