En jij dacht dat je op koffiegebied wel zo’n beetje alles had gezien en geproefd? Dat er in koffie geen echte stappen meer konden worden gezet of ontdekkingen worden gedaan? Think twice! Think: white coffee. Niet te verwarren met de Australische flat white. White coffee komt uit Maleisië en z’n bonen zijn geroosterd… in olijfolie.
Kopi putih, white coffee
Traditioneel wordt voor het roosteren van de bonen margarine gebruikt. Maar in NYC, waar de white coffee momenteel opgang maakt in onder meer het Maleisische koffiehuis Kopitiam, is dat wonder van de negentiende-eeuwse vooruitgang vervangen door olijfolie.
En ook al lijkt white coffee door het gebruik van gecondenseerde melk in het eindproduct oppervlakkig gezien op Vietnamese koffie, dankzij die vetbehandeling is de smaak heel anders.
En niet alleen daardoor. Ook de zetmethode verschilt. Zo moet het water waarmee de koffie wordt gezet echt goed koken, om zo alle smaak uit de in olijfolie dan wel margarine geroosterde koffiebonen te peuren.
En daarna wordt de koffie op drinktemperatuur gebracht op een manier die lijkt op hoe Noord-Spaanse sidra (cider) wordt ingeschonken: hand-pulled, heet dat, alsof ze het over noedels hebben.
Van heel hoog wordt de koffie uit de ene mok in de andere geschonken, en weer terug, wat meteen een natuurlijke schuimlaag op de gecondenseerde melk creëert. En die dunne straal koffie, ja, die lijkt misschien wel een beetje op handgetrokken noedels.
Het resultaat is zoet en smaakt niet al te veel naar koffie, eerder naar chocolademelk. Ipoh white coffee wordt deze variant officieel genoemd, naar de Maleisische stad waar-ie is ontstaan. Hij zou daar al in de negentiene eeuw zijn gedronken en was in 2010 de officiële drank van het Maleisisch paviljoen op de Wereld Expo in Shanghai.
Zoals met koffie in de meeste Aziatische landen is er een range aan instantvarianten in Maleisië te koop. Goeie souvenir voor thuis!
© Marjan Ippel, Talkin’ Food® 2016
Lees ook: Nieuw-ruig vega.